Dzień ósmyDziś sprowadź mi dusze, które są w więzieniu czyśćcowym i zanurz je w przepaści Miłosierdzia Mojego, niechaj strumienie Krwi Mojej ochłodzą ich upa
Odpusty - ratunek dla dusz czyśćcowych Odpusty – darowanie kar za grzechy Pamiętam, że w starych książeczkach do nabożeństwa, prawie pod każdą modlitwą był dopisek typu: 50 dni odpustu, 100 dni odpustu itp. Pamiętam, że nie bardzo rozumiałem o co chodzi, ale moja śp. babcia wyjaśniła mi, że to wielki dar dla dusz w czyśćcu cierpiących. Więc chętnie i często odmawiałem te modlitwy ofiarując odpusty za dusze czyśćcowe. Jednak sama sprawa odpustów jest o wiele głębsza, bo dotyka wielkiej tajemnicy Bożego Miłosierdzia, która w sposób szczególny jest wyrażona w sakramencie pojednania. Na zakończenie każdej szczerej spowiedzi, grzesznik, który żałuje, słyszy słowa odpuszczenia grzechów. Uzyskane przebaczenie nie uwalnia nas jednak od kar doczesnych, które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. I tu właśnie z pomocą przychodzą nam odpusty, dzięki którym możemy już tu na ziemi zmniejszyć karę za nasze grzechy lub nawet zupełnie jej uniknąć. Odpust jest to bowiem darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Dziś Kościół rozróżnia odpusty cząstkowe i zupełne. Co ważne, każdego dnia mamy możliwość zyskiwania odpustów. Możemy jej ofiarować za siebie, ale jak pisałem wcześniej, stanowią one także olbrzymią pomoc dla dusz w czyśćcu cierpiących, które już same sobie nie mogą pomóc. Jakie warunki musimy spełnić by zyskać odpust zupełny? Aby zyskać odpust zupełny (czyli darowanie wszystkich kar) należy spełnić następujące warunki: Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy); Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna; Przyjęcie Komunii świętej; Odmówienie modlitwy (np. Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo) w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi tu o modlitwę w intencji samego papieża, ale w tych intencjach, za które modli się każdego dnia papież); Wykonanie czynności związanej z odpustem (np. odprawienie Drogi krzyżowej, adoracja Najświętszego Sakramentu itp.). Ewentualna spowiedź sakramentalna, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek. Ważne, że po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach Ojca Świętego – tylko jeden odpust zupełny. Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za inne osoby żyjące. Można je ofiarować wyłącznie za siebie, lub za zmarłych (wymienianych z imienia, czy ogólnie za dusze czyśćcowe), lub w niektórych przypadkach tylko za zmarłych. Odpusty w Wielkim Poście Wielki Post jest czasem szczególnym i daje nam możliwość zyskania wielu odpustów zupełnych i cząstkowych. Dlatego zachęcam, aby jak najczęściej ofiarować ten szczególny dar pomocy duszom czyśćcowym. Poniżej przedstawiam wybrane praktyki związane z czasem Wielkiego Postu, za które można uzyskać odpust zupełny lub cząstkowy (zaznaczam, że nie są to wszystkie odpusty wymienione przez Penitencjarię Apostolską zwaną także Trybunałem Pokuty). O niektórych ćwiczeniach duchownych, za które możemy otrzymać odpust zupełny i warunkach, które trzeba spełnić pisałem już przy okazji wpisu o nabożeństwach pasyjnych w Wielkim Poście. Dlatego tu zostaną już tylko wymienione bez wdawania się w szczegóły. Są to: Odprawienie Drogi krzyżowej; Udział w nabożeństwie Gorzkich Żali; Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek. Inne praktyki pobożne, do których jest przypisany odpust zupełny tylko w okresie Wielkiego Postu to: Odpust zupełny za odmówienie modlitwy Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni – odpust cząstkowy). Oto ja dobry i najsłodszy Jezu upadam na kolana przed Twoim obliczem i z największą gorliwością ducha proszę i błagam, abyś wszczepił w moje serce największe uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za moje grzechy i silniejszą wolę poprawy. Oto z sercem przepełnionym uczuciem i boleścią w duchu oglądam Twoje pięć ran i myślą się w nich zatapiam, pamiętając, co już prorok Dawid włożył w Twoje usta Przebodli ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje. Amen. Na urządzeniach mobilnych przetrzymaj chwilę palec na obrazku i pobierz go, abyś w każdej chwili mógł skorzystać z tej modlitwy. Odpust zupełny za pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej w Wielki Czwartek. Przed tak wielkim Sakramentem Upadajmy wszyscy wraz, Niech przed Nowym Testamentem Starych praw ustąpi czas. Co dla zmysłów niepojęte, Niech dopełni wiara w nas. Bogu Ojcu i Synowi Hołd po wszystkie nieśmy dni. Niech podaje wiek wiekowi Hymn triumfu, dzięki, czci. A równemu im Duchowi Niechaj wieczna chwała brzmi. Amen. Na urządzeniach mobilnych przetrzymaj chwilę palec na obrazku i pobierz go, abyś w każdej chwili mógł skorzystać z tej modlitwy. Odpust zupełny za odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas udziału w liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc (Wielka Sobota). Odpust zupełny możemy także zyskać za udział w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni. Pozostałe ćwiczenia duchowe, za które można otrzymać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami praktycznie każdego dnia, ale wymieniam je celowo, ponieważ w Wielkim Poście robimy dobre postanowienia i często staramy się więcej czasu poświęcić na modlitwę. Czytanie Pisma Świętego z czcią należną Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej przynajmniej przez pół godziny z tekstu zatwierdzonego przez władzę kościelną. Kto nie może czytać osobiście, wystarczy, gdy słucha czytającego nawet przez środki audiowizualne. Odmówienie w całości (i bez przerwy) przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami – odpust cząstkowy). Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza – odpust będzie cząstkowy). Odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum. Jeżeli zaś ci wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny. W innych zaś okolicznościach odpust będzie cząstkowy. Odpust cząstkowy Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego: Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy. Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień. Wybrane modlitwy, za które można zyskać odpust cząstkowy Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre praktyki związane z odpustem cząstkowym były wymienione już wyżej przy okazji omawiania odpustu zupełnego. Inne modlitwy związane z otrzymaniem odpustu cząstkowego to: W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi. I poczęła z Ducha Świętego. Zdrowaś Maryjo… Oto ja służebnica Pańska. Niech mi się stanie według słowa Twego. Zdrowaś Maryjo… A Słowo ciałem się stało. I zamieszkało między nami. Zdrowaś Maryjo… Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych. Módlmy się Prosimy Cię, Panie, wlej w nasze serca swoją łaskę, abyśmy, poznawszy za Zwiastowaniem Anielskim wcielenie Chrystusa Syna Twojego, przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Chwała Ojcu… Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen. W Okresie Wielkanocnym można zyskać odpust cząstkowy za odmówienie modlitwy Królowo nieba… Duszo Chrystusowa, uświęć mnie. Ciało Chrystusowe, zbaw mnie, Krwi Chrystusowa, napój mnie. Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, pokrzep mnie. O dobry Jezu, wysłuchaj mnie. W ranach swoich ukryj mnie. Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie. Od złego ducha broń mnie. W godzinę śmierci wezwij mnie. I każ mi przyjść do siebie, Abym z świętymi Twymi chwalił Cię, Na wieki wieków. Amen. Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego; który się począł z Ducha Świętego; narodził się z Maryi Panny; umęczon pod pontskim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego; stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego; święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie; grzechów odpuszczenie; ciała zmartwychwstanie; żywot wieczny. Amen. Zamiast powyższego wyznania wiary (Skład Apostolski), aby zyskać odpust cząstkowy można także odmówić symbol wiary nicejsko-konstantynopolitański (Credo mszalane) Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, o Panie, słuchaj głosu mego! Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu! Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, któż się ostoi? Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Cię otaczano bojaźnią. W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo. Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, Niech Izrael wygląda Pana. U Pana bowiem jest łaskawość i obfite u Niego odkupienie. On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów. Zmiłuj się nade mną, Boże, w swej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość! Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną. Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak, że się okazujesz sprawiedliwy w swym wyroku i prawym w swoim osądzie. Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka. Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości. Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję. Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył! Odwróć oblicze swe od moich grzechów i zmaż wszystkie moje przewinienia! Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego! Przywróć mi radość z Twego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym! Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy. Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: Niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość! Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę. Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał. Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym. Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem! Wtedy będą ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu. Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo, że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego, kto się do Ciebie ucieka, Twej pomocy wzywa, Ciebie o przyczynę prosi. Tą ufnością ożywiony, do Ciebie, o Panno nad pannami i Matko, biegnę, do Ciebie przychodzę, przed Tobą jako grzesznik płaczący staję. O Matko Słowa, racz nie gardzić słowami moimi, ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj. Amen. Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen. Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia, życia, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy; do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj. Amen. Wielbi dusza moja Pana I raduje się duch mój w Bogu , moim Zbawcy Bo wejrzał na uniżenie Swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą Wszystkie pokolenia Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, Święte jest Jego imię. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie Nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia Rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, A wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami. A bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, Pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki. Obecnie jest sześć litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła. Odpust cząstkowy możemy więc zyskać, gdy odmówimy litanię do: Najświętszego Imienia Jezus, Najświętszego Serca Pana Jezusa, Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Najświętszej Maryi Panny (Litania Loretańska), Świętego Józefa, Wszystkich Świętych. Panie, Boże wszechmogący, Ty nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego, zachowaj nas od wszelkiego grzechu i spraw, aby nasze myśli, słowa i uczynki zgadzały się z Twoją wolą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. /Modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w poniedziałek II tygodnia psałterza/ Boże, nasz Ojcze, nawiedź ten dom i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki; niech w nim przebywają Twoi święci aniołowie i strzegą nas w pokoju, a Twoje błogosławieństwo niech nam zawsze towarzyszy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. /modlitwa z Liturgii Godzin, Kompleta po Nieszporach uroczystości/ W Polsce udziela się też odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań (np. Jezu ufam Tobie!, O mój Jezu, miłosierdzia.). Jak widać, większość tych modlitw znamy na pamięć i możemy je odmówić w dowolnej chwili dnia ofiarując odpust cząstkowy za dusze czyśćcowe. Pragnę też zaznaczyć, że powyższe zestawienie nie wyczerpuje wszystkich pobożnych praktyk związanych z uzyskaniem odpustów. Penitencjaria Apostolska ciągle ogłasza dekrety wskazując możliwość zyskania przez wiernych odpustów związanych np. z jakimiś ważnymi rocznicami, miejscami, szczególnymi dniami itp. Zamiast zakończenia Na koniec jeszcze jedna wskazówka. Warto już przy porannej modlitwie wzbudzić w sobie chęć zyskania takich odpustów wypowiadając na przykład poniższe modlitwy: Panie i Boże nasz, stworzyłeś nas, zachowałeś przy życiu, odkupiłeś Krwią własnego Syna i przez Ducha Świętego uświęcasz. Uwielbiamy Cię i dzięki Ci składamy za wszystko. Racz przyjąć nasze modlitwy, prace i krzyże dnia dzisiejszego. Ofiarujemy je na chwałę Twoją, za Kościół katolicki, Ojca Świętego i w intencjach wyznaczonych (można wymienić np. papieskie intencje na dany miesiąc, czy nasze osobiste intencje). Przez Niepokalane Serce Maryi łączymy się z intencjami Serca Jezusowego na krzyżu i na ołtarzach całego świata. Pragniemy także zyskać wszystkie odpusty, jakich dostąpić możemy i ofiarujemy je za dusze w czyśćcu cierpiące. Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wierzę w Boga… /Źródło: Modlitwy wspólne Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, Wydawnictwo Michalineum, Marki 2006/
Pierwszym rysem polskich pieśni za dusze zmarłych jest podniosła treść, która, wzywając Boga, często Maryję, odnosi się do trzech rzeczy ostatecznych człowieka: śmierci, nieba i czyśćca. Cechą charakterystyczną tych pieśni jest także to, że śpiewane są w czasie całego roku liturgicznego w czasie pogrzebów czy żałobnych
Jest rok 1676. W małej celce zakonnej klasztoru Filipinów w Studziannie, gdzie znajduje się cudowny wizerunek Świętej Rodziny, leży na wpół umarły św. o. Stanisław Papczyński. Zupełnie traci siły i zmysły. Doświadcza w ekstazie tajemnicy cierpień dusz czyśćcowych. Widzi, jak Najświętsza Maryja Dziewica wraz z duszami proszą Wszechmogącego Boga o jego powrót do pełni zdrowia, by mógł wspomagać zmarłych. Wszystkie swe choroby, cierpienia i trudy, prześladowania, posty, umartwienia, pokuty, dobre uczynki i zasługi ofiarowuje z miłości za nich. Nieustannie żyje słowami modlitwy: „O Boże nieskończonego miłosierdzia, przymnóż mi cierpień, a im racz zmniejszyć karę”. To posłanie przekazuje swoim współbraciom z założonego przez siebie zakonu marianów. Dziś tej samej miłości do dusz cierpiących w czyśćcu uczy i nas… Nasze życie na ziemi kiedyś się skończy, ale tuż za progiem śmierci czeka nas życie wieczne – niekończące się królowanie z Chrystusem albo wieczne potępienie. W świetle tej prawdy nasze ziemskie życie nabiera szczególnego znaczenia. W świetle tej prawdy każde ludzkie życie ma szczególną wartość, choćby dla świata było całkowicie nieproduktywne. Zostaliśmy stworzeni do życia z Bogiem i nic oprócz Niego nigdy nie przyniesie ukojenia ludzkiemu sercu, które nade wszystko pragnie w Nim spocząć, z Nim się zjednoczyć. W obliczu ostateczności i pieniądze, i sława, i wiedza, i piękno ludzkiego ciała, i zmysłowe przyjemności, i protekcje, i układy, i wszystkie inne doczesne bogactwa, o które nierzadko zabiegamy z wielkim zatroskaniem, są tylko marnością. Jedynie małe, najzwyczajniejsze gesty miłości mają nieskończoną wartość w Bożych oczach. Istniejemy z miłości i dla Wiecznej Miłości i nigdy nie wolno nam stracić z oczu tego celu – nawet wtedy, gdy świat, zapatrzony sam w siebie, nie pozwala nam patrzeć ku górze. Święty o. Stanisław bardzo często w swoich kazaniach i pismach głosił tę prawdę o ludzkim powołaniu do życia wiecznego, o Odkupieniu. Przykładem własnego życia pokazał, jak to powołanie zrealizować: poprzez miłość do dusz czyśćcowych – wyrażającą się przez modlitwę za nie i za wszystkich żywych, którzy doświadczają śmierci duchowej – oraz przez dobre życie, czyli takie, które przygotowuje nas na ostateczne spotkanie ze spragnionym ludzkiej duszy Bogiem. „Ten, kto kocha, zostanie zbawiony”… Czas, który mamy na ziemi, jest czasem łaski i miłosierdzia, który Bóg ofiarowuje nam, byśmy zrealizowali swoje ziemskie życie według zamysłu Bożego i byśmy przez swe ziemskie wybory decydowali o swoim ostatecznym przeznaczeniu (por. KKK 1013). „Śmierć kończy życie człowieka jako czas otwarty na przyjęcie lub odrzucenie łaski Bożej ukazanej w Chrystusie” (KKK 1021). Tylko i wyłącznie od nas zależy to, jak ten czas przeżyjemy i jak się przygotujemy na spotkanie z Bogiem, który na nas czeka. Jeśli będziemy kochać, jeśli będziemy przeżywać każdy dzień naszego życia jako jedyny i ostatni, to chwila śmierci na pewno nas nie zaskoczy. Ten, kto kocha, nie musi się obawiać sądu miłości. Prawdziwa miłość zawsze wyraża się w konkretnej trosce o zbawienie tych, których się kocha. Co więcej, prawdziwa miłość nigdy się nie zamyka sama w sobie, ale wciąż i wciąż się rozszerza, obejmując wszystkich, którzy jej potrzebują. To znaczy, że ten, kto kocha, ma tylko jedno pragnienie: przynosić Jezusowi dusze – wszystkie! Święty o. Papczyński wielokrotnie przypominał w swych pismach o miłosnym obowiązku niesienia pomocy tym wszystkim, którzy znajdują się w stanie śmierci duchowej – to jest w grzechu ciężkim – by mogli z niej powstać. Pisał: „Ty też do takich należałeś, lecz matka-wdowa, to znaczy czy ta wspólnota, w której się znajdujesz, czy też Kościół katolicki z liczną rzeszą swych wiernych lub świętych Patronów, zanosząc do Pana modły za grzeszników, wybłagała ci lepsze życie. Gdyż jak powinieneś być święcie przekonany, dzięki jej modlitwom Pan zdecydował cię dzisiaj wskrzesić, wychodząc ci naprzeciw w Najświętszym Sakramencie życia. Gdy będzie ci lepiej, staraj się to samo czynić innym, to znaczy przez szczególną pilność w modlitwach i umartwieniach nieść pomoc tak duszom zmarłych, jak i grzesznikom duchowo umarłym”. To, że trwa się przy Chrystusie, że jest się wiernym, jest łaską wyproszoną przez całą wspólnotę Kościoła. Jeśli ktoś nam ją wyprosił, to dlaczego i my nie mamy wypraszać jej innym? Towarzyszenie… Towarzyszenie bliskim w momencie ich śmierci – choć zawsze trudne i bolesne – jest wielką łaską. Łaską, ale jednocześnie odpowiedzialnym zadaniem, wybraniem do uczestniczenia w najważniejszym momencie ludzkiego życia – oczekiwaniu na przejście w Boże ramiona. W tym momencie bliski potrzebuje najbardziej naszej duchowej pomocy. Trzeba mu zatem – zdaniem o. Stanisława – zapewnić nie tylko pomoc medyczną, ale przede wszystkim należy go wspierać w osiąganiu życia wiecznego – zapewnić mu możliwość spowiedzi św. – pojednania się z Bogiem i człowiekiem, które rodzi pokój – i przyjęcia Pana Jezusa w Komunii św., a także przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych. Bo Jezus, którego przyjmujemy w Eucharystii, jest „żywy, nieśmiertelny, mocny, słodki, niezwyciężony; jest dobry, miłosierny, bardzo łaskawy, Najwyższy; jest łagodny, życzliwy, jest Mądrością, Miłością, Prawdą, pełnią wszelkiego życia i wszelkiego Dobra”, a godnie przyjęta Komunia św. zawsze „gładzi winy i łagodzi gniew Boskiego Majestatu, a w sumieniu rodzi najwyższy spokój”; uzdalnia do przyjęcia Bożej woli i do pełnego pokoju zawierzającego wołania: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego”… Bardzo ważne jest to, by wszyscy bliscy zmarłego towarzyszyli mu w tych ostatnich momentach. By także oczyścili swoje serca w spowiedzi św., by przyjęli Komunię św. za umierającego i by trwali z czystym sercem w modlitwie za jego duszę. Gdy umierał któryś ze współbraci o. Stanisława, ten „kazał wszystkim zbierać się przy nim [umierającym] na głos dzwonu, aby wspierać go ze wszystkich sił modlitwami i polecać miłosierdziu Bożemu”. Wołanie o Boże miłosierdzie dla konającego jest naprawdę konieczne, bo moment śmierci jest dla każdego bardzo trudny. Ojciec Stanisław, który wielokrotnie doświadczał męki konających i dusz czyśćcowych, tak opisuje tę chwilę: „W wyobraźni przedstaw sobie jakiegoś człowieka, a nawet samego siebie, znajdującego się już w chwili ostatecznego zmagania u kresu życia. W takim momencie złe duchy atakują duszę i chcą albo przez przypominanie zasług pobudzić ją do zarozumiałości, albo też przez wyolbrzymianie grzechów wtrącić ją w rozpacz. (…) O, jak straszne jest konanie, gdy potężna moc choroby będzie usiłowała wyprzeć duszę z ciała, ona zaś będzie się sprzeciwiać, ociągać i opierać, nie chcąc opuścić swego nieodłącznego towarzysza, zwłaszcza gdy będzie świadoma złych uczynków, które w nim popełniła. (…) Nic ci nie będzie mogło pomóc, jak tylko świadomość spełnionych dobrych uczynków, rzetelnie opartych na zasługach Chrystusa. (…) Zobacz więc, jak bardzo winieneś czcić wielu Świętych, a wśród nich szczególnie Najświętszą Dziewicę, Matkę umierających, i wiernego ci podczas życia Anioła Stróża. Obyś wtedy doznał ich pomocy, gdy sam sobie w żaden sposób nie będziesz mógł poradzić”. Pan Jezus sam wyjaśnia nam znaczenie modlitwy za konających poprzez słowa, które zapisała w swym Dzienniczku św. Faustyna: „Każdą duszę bronię w godzinie śmierci, jako swej chwały, która odmawiać będzie tę koronkę, albo przy konającym inni odmówią – jednak odpustu tego samego dostępują. Kiedy przy konającym odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę, i poruszą się wnętrzności miłosierdzia mojego, dla bolesnej męki Syna mojego” (811). Wyrazy miłości Święty o. Papczyński pisał: „(…) wielkim uczynkiem miłości jest towarzyszenie zmarłym w ich pogrzebie”. Sam zawsze kazał jak najszybciej zawiadamiać o śmierci współbrata wszystkie inne domy zakonne, aby wszyscy mogli wesprzeć zmarłego Mszami św., modlitwami i umartwieniami. „Lecz – dodawał święty– jeszcze większym dziełem jest uwalnianie ich dusz z grobu oczyszczających płomieni przez pobożne modlitwy. (…) Przejawem najwyższej miłości jest wypraszanie u Boga wolności duszom, które znajdują się w płomieniach czyśćcowych, albo też niesienie im pomocy jałmużnami czy też różnymi innymi sposobami. Bezbożnym i nierozumnym jest ten, kto nie wzrusza się ich mękami i nie niesie pomocy cierpiącym, choć może to robić”. „Każdy człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy otrzymuje zaraz po śmierci wieczną zapłatę na sądzie szczegółowym, który polega na odniesieniu jego życia do Chrystusa – i albo dokonuje się oczyszczenie, albo otwiera bezpośrednie miejsce do szczęścia w niebie, albo stanowi bezpośrednio potępienie na wieki” (KKK 1022); „Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba” (KKK 1030). Ojciec Tadeusz Rogalewski MIC w swym Eschatologicznym rysie duchowości o. Stanisława Papczyńskiego pisze: „Można powtórzyć tu za św. Katarzyną Genueńską (Traktat, rozdz. 8 i 14) i Newmanem, że to nie Bóg odsuwa duszę od swego oblicza; to raczej dusza, widząc siebie, jaką była i jaką jest, odsuwa się od Boga i chroni się w sferę oczyszczenia. (…) »Oczywiście, trzeba nam się oczyścić z reszty grzechów, z tego, co w nas pozostawiły, a co nie pozwala nam mieć krystalicznej przejrzystości. On jest wszystkim, On jest absolutem, On jest świętym… Nawet jeśli przyszliśmy do Niego najlepiej, jak umieliśmy, to jednak szliśmy do Niego przy użyciu tego, co względne: dóbr tego świata, działalności tego świata, to znaczy ziemi, należącej do ludzi i stworzeń. Z tego wszystkiego musimy się wyplątać, a złoto naszej miłości musi się pozbyć nalotów nieczystości. Ogień ma nas oczyścić« (Yves Congar)”. Kościół uczy, że człowiek pozostający w stanie pośmiertnej ekspiacji może mieć udział w naszych zasługach, modlitwach i ofiarach. Ludzie żyjący na tej ziemi mają wpływ na jego losy; mogą mu dopomóc do osiągnięcia Boga w całej pełni. „Wiele możemy pomóc duszom naszych bliźnich, którzy w czyśćcu wypłacają się sprawiedliwości Bożej” – pisał św. o. Papczyński. „Można powiedzieć, że jest to najszlachetniejszy akt miłości, gdy z większą miłością i współczuciem ratujemy w największej przygodzie bliźniego. Nie można wskazać żadnych doczesnych potrzeb naszych bliźnich nad oczekiwanie dusz wiernych w czyśćcowych płomieniach. Wyrażamy wielki znak miłości bliźnich, gdy ratujemy je Mszami św., modlitwami, jałmużnami i innymi uczynkami pobożnymi”. Kościół daje nam bardzo wiele możliwości wyrażenia naszej miłości do zmarłych i niesienia im pomocy w cierpieniach czyśćcowych wynikających z tęsknoty za Bogiem – przede wszystkim Msze św. odprawiane w intencji zmarłych, ale również modlitwę różańcową, a także możliwość uzyskania odpustów. Przypomnijmy nauczenie Kościoła o odpustach (za: Odpust zupełny i odpusty cząstkowe, opr. o. Bonifacy H. Knapik OFM; na podstawie dokumentów Stolicy Apostolskiej Indulgentiarum doctrina i Enchiridion indulgentiarum): „Wierni, którzy nawiedzą kościół lub kaplicę publiczną w dniu 1 lub 2 listopada, mogą dostąpić pod zwykłymi warunkami odpustu zupełnego, który może być ofiarowany tylko za zmarłych. Mogą uzyskać ten odpust tylko jeden raz w ciągu dnia. W czasie nawiedzenia świątyni należy odmówić Ojcze nasz… i Wierzę… Wierni, którzy pobożnie nawiedzą cmentarz i przynajmniej w myśli pomodlą się za zmarłych, zyskują odpust, który może być ofiarowany za dusze w czyśćcu cierpiące; odpust ten w dniach od 1 do 8 listopada (włącznie) jest zupełny, w inne dni roku cząstkowy”. Odpust – czyli „darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy zgładzone już co do winy” (odpuszczone w spowiedzi św. i zadośćuczynione) – można uzyskać także za „czytanie przez pół godziny dowolnego fragmentu Pisma Świętego, odmówienie jednej części różańca św. (5 dziesiątek) wspólnie z kimś w dowolnym miejscu lub samemu, ale wówczas tylko w kościele lub kaplicy; adorację Najświętszego Sakramentu przez pół godziny w kościele lub kaplicy, nawet gdy Pan Jezus nie jest wystawiony w monstrancji; odprawienie drogi krzyżowej w kościele, w kaplicy lub na kalwarii”. Odpust cząstkowy można uzyskać także za rozmyślanie, rachunek sumienia, akt żalu doskonałego, za pobożne wymawianie aktów strzelistych (np.: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”, „Najświętsze Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami”, „Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu”, „Jezu, ufam Tobie”), odmówienie koronki do Bożego miłosierdzia. Może uzyskać go każdy, kto jest wolny od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego („trzeba wykluczyć na przyszłość dobrowolne i świadome powtarzanie grzechów ciężkich i lekkich, tzn. nie wolno u siebie tolerować złych przyzwyczajeń lub dobrowolnie trwać w jakimkolwiek nałogu. Brak takiej wolności wyklucza możliwość uzyskania odpustu zupełnego” – „odpustów nie można uzyskać bez szczerej wewnętrznej przemiany”), kto w stanie łaski uświęcającej przyjmie godnie Ciało Pańskie, wypełni określoną czynność, której Kościół przypisuje odpust (np. wyżej podane), a także odmówi jakąkolwiek modlitwę w intencjach Ojca św. Odpust zupełny można otrzymać tylko jeden raz w ciągu dnia, a odpustów cząstkowych można uzyskać wiele. „Kto uzyskuje odpust zupełny, jest w takim stanie, jak zaraz po Chrzcie św. Gdyby umarł, poszedłby wprost do nieba”, a kto ofiarowuje odpust zupełny za zmarłych – ratuje dusze z czyśćca. „Zyskiwanie więc odpustów zupełnych jest wyjątkowo wielce zbawienną praktyką, ale zawsze trzeba pamiętać, że pierwszorzędnymi środkami uświęcenia są sakramenty św. A szczególną skuteczność w ratowaniu dusz czyśćcowych widzi Kościół w każdej odprawianej Mszy św.”. „Zaniedbywanie tych środków – pisał św. o. Stanisław – powoduje wielki uszczerbek miłości bliźniego. Gdyby zaś ktoś zabraniał tego rodzaju ratunku dla dusz czyśćcowych, to brak mu miłości bliźniego, a tym samym nie posiada miłości Bożej”. Pismo św. mówi, że modlitwa za zmarłych jest modlitwą miłą Panu Bogu: „(…) święta i zbawienna jest myśl modlić się za umarłych, aby byli od grzechów uwolnieni” (2 Mch 12, 45). Jest ona aktem miłosierdzia. Miłosierni zaś miłosierdzia dostąpią (por. Mt 5, 7). „Czyny nasze idą za nami” – przypominał św. o. Papczyński. „Ktoś to pobożnie powiedział: »Na pewno gdy nadejdzie dzień sądu, nie zapytają nas o to, cośmy czytali, lecz cośmy czynili, ani też o to, jak dobrze mówiliśmy, ale jak żyliśmy pobożnie«”; „Człowiek będzie sądzony miarą swej miłości – albo jej braku. Kto świadczył miłość, wejdzie do życia wiecznego. Kto jej nie okazywał, będzie skazany na wieczną mękę”. „Czas to miłość” Dzięki szczególnej komunii ze zmarłymi, jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego: „(…) nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, lecz także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami” (KKK 958). Zatem modląc się za zmarłych, zdobywamy orędowników – jak pisał św. o. Papczyński: „Tylu będziemy mieli w niebie patronów i pomocników, ile wprowadzimy tam dusz z pieca czyśćcowego”. Niech nic nie powstrzymuje nas przed podjęciem trudu i nieustannej modlitwy za zmarłych: „Bądź mocno przekonany, że ci wszyscy, którzy troszczą się o bliźnich, otrzymują wielkie i liczne łaski, aby mogli uzyskać zbawienie nie tylko dla siebie, lecz także dla innych, by pozyskać dusze wielu”. Święty o. Papczyński zachęca nas do niesienia pomocy duszom czyśćcowym; żarliwie prosi, przypomina obietnice, ale także wzywa dziś każdego i każdą z nas do osobistego rachunku sumienia; pyta: „Dlaczego więc jesteś leniwy w duchowych posługach, że cię nie obchodzi, nie porusza i nie przynagla żadna troska i miłość o twego bliźniego? Mówisz, że ty zajmujesz się swoim zbawieniem. Jednakże, o najlepszy obrońco swojego zbawienia, powinieneś wiedzieć, że kiedy dbasz o bliźniego, jednocześnie troszczysz się o samego siebie. Kiedy zaś myślisz tylko o samym sobie, należy obawiać się, żebyś siebie nie zgubił. Albowiem im więcej prac wykonujesz w Pańskiej winnicy, tym pewniejszy jesteś wiecznego zbawienia i nieśmiertelnej nagrody. Zbieraj więc zawsze ułomki, jakie ci pozostają: czas, który ci pozostaje, obróć dla zbawienia bliźniego, nadprzyrodzone moce łaski, których masz w nadmiarze, skieruj i poświęć, troszcząc się o tegoż samego bliźniego. (…) Trudźmy się więc nad zdobywaniem dobrych uczynków, trudźmy! Odnawiajmy przez nie świątynie Boże, nasze dusze; odnawiajmy – mówię – człowieka wewnętrznego, a usłyszymy: błogosławieni; posiądziemy królestwo niebieskie”. źródło:Iza: Dusze Czyśćcowe. Odmówiłam już kolejną Nowennę Pompejańską, tym razem odmówiłam w intencji dusz czyśćcowych. Akurat tak się złożyło, że w czasie Nowenny byłam na dwóch odpustach parafialnych i ofiarowałam te odpusty za dusze czyśćcowe.Dostałam także łaskę odbycia bardzo szczerej spowiedzi ,która mnie poruszyła
Według wiary chrześcijańskiej po śmierci niektóre dusze muszą przejść proces oczyszczenia na specjalnym obszarze, zanim osiągną chwałę odejścia do długo oczekiwanego nieba. Parafianie mogą im pomóc, modląc się do dusz czyśćcowych. Wskaźnik1 Modlitwa stu requiem2 Modlitwa o uratowanie 1000 Jak ćwiczyć setkę Requiem? pierwsza druga trzecia czwarta piąta szósta siódma ósma dziewiąta dziesiąta dziesiąta3 Wybłaganie Miłosierdzia Bożego4 Modlitwa do dusz w Wezwanie5 Modlitwa św. Augustyna 6 Wizyta na cmentarzu7 Wiadomość od naszej matki do duszy8 Jak pomóc duszom w czyśćcu? Msza Modlitwa do Jezusa ukrzyżowanego Modlitwa stu requiem Istnieje zestaw modlitw i praktyk religijnych, które według Kościoła katolickiego służą pomocy duszom czyśćcowym w wydostaniu się z tego stanu przejściowego, ta modlitwa jest pobożnością karmelitańską, pożyteczną do tego celu. Jest to prosta modlitwa, którą można odmawiać codziennie. Następnie ta modlitwa jest przedstawiana duszom w czyśćcu. Przerażający dzień, kiedy niebo i ziemia się trzęsą, o Panie, ocal mnie od wiecznej śmierci. O Panie, daj także duszom wieczny odpoczynek i światło na wieki. Amen Według Machabeuszy 12, 46 praktyka modlenia się za zmarłych, aby mogli uwolnić się od grzechów popełnionych w ciągu ich życia, jest czymś godnym pochwały i zdrowym dla tych, którzy ją wykonują. Jeśli interesuje Cię ten temat, zachęcamy do zapoznania się z następującym artykułem: duchowa modlitwa o uzdrowienie Modlitwa o uratowanie 1000 dusz Mówi się, że Santa Gertrudis otrzymała od Wszechobecnego modlitwę do dusz czyśćcowych, która miała służyć ratowaniu tysiąca dusz, za każdym razem, gdy została zastosowana. Jeśli zrobi się to dwukrotnie, emancypacja tych dusz będzie również promowana dwukrotnie. Zaleca się, aby na zakończenie tej modlitwy poprosić ich, gdy zostaną uwolnieni, aby wyrazili swoje intencje poprzez modlitwę. Dla Maryi Dziewicy, dzięki tym wielu duszom może zostać wyzwolonych. A dla dusz w czyśćcu okaleczenia, które okazują, określane jako święte, są wielką nagrodą. Następnie modlitwa. O Ojcze Nieśmiertelny, dziś oddaję Ci wraz ze wszystkimi mszami odprawianymi na świecie za dusze święte w czyśćcu piękną krew Mesjasza, Twego Boskiego Syna. Amen. Jak ćwiczyć setkę Requiem? Setka Requiem to nabożeństwo, które ma na celu promowanie wyzwolenia dusz poprzez odmawianie różańca. Nie chodzi tu wyłącznie o zaniesienie modlitwy do dusz czyśćcowych, ale raczej o wykonanie serii modlitw na wspólnym różańcu. Różaniec musi składać się z pięciu dziesiątek, w taki sposób, aby po dwukrotnym odwróceniu różańca utworzyło się dziesięć dziesiątek równoważnych setce Requiem. Na początku każdej dekady odmawiane są dwie modlitwy, właściwe dla znaku krzyża i odpowiadającej mu tajemnicy; Na koniec odmawiane są dwie modlitwy. Oto wyróżnione zdania. W imię Wszechobecnego, Mesjasza, Jego Boskiego Syna i Ducha Świętego. Amen Daj im Ojcze, wieczny odpoczynek i odbij im wiecznie światłość. Amen. (Powtórz 10 razy). Pod koniec każdej dekady odmawia się poniższe modlitwy, polecając także modlitwę z Psalmu 129. Czcigodne dusze, dusze w czyśćcu, wnieście za mnie modlitwę do Wszechobecnego, o którą również będę was prosił, wstawiając się przed nim, abyście doszli do chwały raju. Amen. Nieskończony Ojcze, dziś składamy Ci ofiarę naszego Mesjasza, Jego krew, mękę i śmierć, afekty Błogosławionej Dziewicy i los św. Józefa, na przebaczenie naszych grzechów, niezależność dusz w czyśćcu i pokucie oraz przemiana grzeszników. Amen. Każda dekada zawiera modlitwę, którą przedstawiamy poniżej. pierwsza dziesiątka Daję Ci mojego ukochanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, chwałę Twojego męczeństwa, męki i cierpienia, dla naszego zbawienia. Podobnie zaczynam od kontemplacji krwi, która emanuje z twojego ciała, z powodu smutku i niepokoju, które ogarnęły cię w Getsemani. Amen. druga dziesiątka Daję Ci mojego ukochanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, ogromnym bólu, który rani Twoje serce, gdy obserwujesz, jak Judasz, Twój umiłowany i uprzywilejowany uczeń, pewnego dnia stał się Twoim prześladowcą, zdradzając Cię przez bezbożny pocałunek, aby Cię wydać twoich brutalnych wrogów. Amen. trzecia dziesiątka Daję Ci mojego ukochanego Jezusa, aby pomóc duszom w czyśćcu, godną podziwu wytrwałość, z jaką znosiłeś tortury, którym poddawali Cię żołnierze, zabierając Cię bez oporu od Annasza do Kajfasza i od Piłata do Heroda. Herod podły człowiek, który okazując swoją pogardę, naraził cię na szyderstwo i obrazę ludu, a następnie wydał na gubernatora rzymskiego. Amen. czwarta dziesiątka Daję ci mojego ukochanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, utrapieniu, które oszołomiło twego ducha, kiedy naród żydowski wolał Barabasza, morderczego powstańca, niż ciebie, umiłowany Jezusie. Bo po przywiązaniu do kolumny, wy, którzy byliście niewinni i sprawiedliwi pośród wszystkich ludzi, zostaliście bezlitośnie wychłostani. Amen. piąta dziesiątka Daję ci, moja ukochana, aby pomóc duszom w czyśćcu, hańbę i wstyd, które musiałeś znosić, kiedy aby zdyskwalifikować cię jako króla, włożyli na ciebie koronę, purpurową tkaninę na twoje ciało i laskę jako berło; a potem Piłat wystawić się na widok ludzi z burleskową miną de Oto Człowiek! Amen. szósta dziesiątka Daję Ci mojego umiłowanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, wielkoduszne miłosierdzie i głębokie cierpienie, jakich doświadczyłeś, gdy byłeś bezwzględnie oddzielony od Maryi, Twojej ukochanej Matki, która wyszła Ci na spotkanie, aby Cię uściskać.. Amen. siódma dziesiątka Daję Ci mojego umiłowanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, w niezwykłych i straszliwych męczeństwach, gdy Twoje ciało zakrwawione, przez zadane tortury, zostało umieszczone na krzyżu, który zostałeś ukrzyżowany, przebijając swoje ręce i stopy gwoździami. Aby następnie wstać na niesławnej platformie. Amen. ósma dziesiąta Daję ci mojego umiłowanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, rozpaczliwym pragnieniu, które cierpiałeś w tych chwilach męczeństwa; tęsknota za napiciem się odrobiny wody, aby ugasić pragnienie, ale także tęsknota za duszami, które pomogą Ci w tak okrutnej agonii, otrzymując w zamian tylko ocet, wyrzeczenie i niewdzięczność. Amen. dziewiąta dziesiąta Daję Ci mojego ukochanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, cierpieniach i karach, które musiałaś znosić przez trzy godziny, wisząc na ukrzyżowanym krzyżu, doświadczając surowości i cierpienia skurczów Twoich kończyn; cierpienia pogłębione obecnością Twojej matki, która z wielkim bólem była świadkiem Twojej agonii. Amen. Dziesiąty dziesięć Daję Ci mojego umiłowanego Mesjasza, aby pomóc duszom w czyśćcu, w bólu i smutku, których doświadczyła Twoja Matka, Najświętsza Maryja Panna, będąc świadkiem śmierci swojego umiłowanego Syna; znosząc w swoim czułym sercu smutek powitania cię w swoich ramionach, kiedy zdjęli cię z krzyża. Amen. Wybłaganie Miłosierdzia Bożego Miłosierdzie Boże reprezentuje w kontekście chrześcijaństwa ważne nabożeństwo, inspirowane absolutną wiarą, że Bóg ma przebaczyć wszystkie nasze grzechy, to dzięki ofierze złożonej przez swego syna, który zapłacił z góry wszystkie nasze grzechy zadanie. W tym sensie bycie Mesjaszem, naszym Wyzwolicielem, a nie Sędzią naszych czynów, składanie w swoim nieskończonym miłosierdziu zaufania długo oczekiwanego przebaczenia jest faktem gwarantowanym. Następnie odmawiana jest modlitwa do dusz czyśćcowych, wspierana Miłosierdziem Bożym. Z głębi mej istoty rodzi się to wołanie Panie, tak mój Panie, aby mój głos był słyszany w taki sposób, aby twoje uszy mogły wyraźnie odbierać moją prośbę. Zdaję sobie sprawę, że prowadzisz ewidencję wszystkich grzechów, bo dla Ciebie nie ma nic ukrytego, przedtem cóż można było zrobić? Otóż od Ciebie zależy, czy udzielisz przebaczenia grzechów, bo to Ty jesteś autorytetem, któremu jesteśmy winni szacunek. Ufałam Panu, moja istota czeka na Niego, moja istota czeka na Jego przesłanie; moja istota pozostaje w oczekiwaniu na Pana, tak samo jak stróż, który czeka na nadejście świtu. Moja ufność jest niepodważalna, bo od Niego pochodzi Miłosierdzie Boże, które obficie przyniesie nam wyzwolenie i przebaczenie grzechów popełnionych przez Izrael. Panie Jezu, przez cnoty płynące z Twojej Najświętszej Męki i Śmierci proszę o miłosierdzie dla naszych bliźnich, zmarłych braci, zmiłuj się nad nimi. Amen. Modlitwy skierowane na pomoc duszom cierpiącym są niezbędne w liturgii chrześcijańskiej, aby oczyścić je z grzechów. Następnie odmawiana jest kolejna modlitwa do dusz czyśćcowych, a następnie odmawiane są inwokacje. Mój Panie wszechmogący, pełen hojności i uwagi na potrzeby innych, nie opuszczaj dusz, wspieraj moich rodziców i przodków. Amen. Wezwanie Pomóż moim bliskim, bliskim i tym, którzy wspierają mnie duchowo i materialnie; pomagać przyjaciołom i podwładnym oraz zasługiwać na miłość i błogosławieństwa; pomóż tym, których skrzywdziłem i skrzywdziłem mnie; Pomóż tym, których wolisz i tym, którzy towarzyszą ci na dobre i na złe; pomóż tym, którzy cię uwielbiają i potrzebującym pomocy; pomocy, tym, którym brakuje wolności i tym, którzy są zapomniani. Pomóż tym, którzy są oddani kościołowi i tym, którzy mają w nim szczęście, są biedni; pomóż możnym, którzy zachowują się służalczo, i tym, którzy, nie rozpoznając swojej ślepoty, teraz to wiedzą; pomóc aroganckim, którzy umieją wykorzystać czas i biednym, którzy nigdy nie starali się osiągnąć szczęścia; pomóż tym, którzy są obojętni na modlitwę, i tym, którzy są leniwi i ślepi na dobroć. Pomóż niewierzącym niewiernym, którzy zaniedbują sakramenty, i grzesznikom-recydywie nieświadomym Bożej łaski; Pomóż opiekuńczym rodzicom ich potomstwa i władzom oczekującym ich podwładnych; pomagać ludziom materialistycznym, a także tym, którzy są wobec siebie nieodpowiedzialni; Pomóż tym, którzy są nieczuli na śmierć innych i tym, którzy prowadzili banalne życie. Pomóż tym, którzy mieli wielkie obowiązki i zobowiązania państwowe; pomagać ministrom kultu, nauczycielom i doradcom; pomóc wymaganym księżom i proboszczom kościoła i każdej osobie o duchu religijnym; pomóc krzyżowcowi, który oddaje swoje życie i tym, którzy giną w bitwie; pomagać pogrzebanym w oceanach i zmarłym nagle; Pomóż zmarłym bez sakramentów. Daj im, Boże, pokój i odpoczynek na wieki, odzwierciedlając w nich Twoje boskie oświecenie. Amen. Uwaga: każde wezwanie kończy się frazą: Synu Boży, chroń mnie! Modlitwa św. Augustyna Św. Augustyn był postacią kontrowersyjną, zawsze troszczył się o rozwikłanie znaczących tajemnic Kościoła, takich jak problem dobra i zła, zrozumienie Trójcy Świętej, Wszechmoc Boga; Kwestie te wzbudziły wówczas zainteresowanie i Kościół przyjął je jako zasady teologiczne. Modlitwa do dusz czyśćcowych św. Augustyna stanowi znaczący wkład w umocnienie Kościoła jako instytucji. Zobacz tę modlitwę poniżej. Umiłowany syn mojego Boga; że w swoim zadaniu ratowania świata zaproponowałeś życie wśród ludzi, nie odmówiłeś obrzezania, Żydzi zepchnęli cię na margines, zdradzili pocałunkiem jednego z twoich uczniów Związany, bardzo cierpieć i doprowadził do jego śmierci bez sprzeciwu; Stałeś przed władzami (Herod, Piłat, Kajfasz), obrażony i oskarżony o fałszywe argumenty, spoliczkowany, nikczemnie znieważony. Umięśniony rzęsami, zwieńczony kolcami, pobity pałkami, jego zakrwawiona twarz była przedmiotem żartów; bezwstydnie wystawiony, przybity do krzyża i postawiony na nim, umieszczony wśród przestępców i postrzegany jako taki, skłonny do picia posca i śmiertelnie przebity jedną stronę jego ciała włócznią. Uwolnij mnie Ojcze Święty, który doznałeś tylu upokorzeń wśród nas; do dusz, które oczyszczają swoje smutki, zaprowadź je do schronienia, razem z Tobą i Twoją świętością, uwolnij nas za to, co zostało osiągnięte w Twojej Najświętszej Męce. Uwolnij nas dzięki Twemu błogosławionemu cierpieniu na krzyżu, od cierpień piekielnych, a tym samym bądź godnym wejścia do królestwa, do którego zabrałeś dobrego łotra, który umarł z Tobą, który żyje i rządzi z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym na całą wieczność. Amen. Wizyta na cmentarzu Modlitwa za dusze, które cierpią w czyśćcu, próby oczyszczenia się, skażone grzesznym działaniem, to zadanie, które musi podjąć każdy chrześcijanin; modlitwa jest sposobem na osiągnięcie odkupienia; Z tej okazji przedstawiamy jako modlitwę do dusz czyśćcowych, modlitwę skierowaną do pogrążonych w żałobie, którzy odpoczywają na jakimś świętym polu. Klękam nad miejscem, gdzie leżą ciała moich przodków, moich bliskich, braci powołania zakonnego, zanim odejdę na wieczność; Ale cóż mogę uczynić mój Boże? Ty, który umarłeś za nas, swoją krwią zdobyłeś życie wieczne dla wszystkich; Wiem, że żyjesz i masz uszy na moje błagania, będąc wspaniałomyślną łaską uzyskaną przez odkupienie. Rozważ, mój Boże, pełen dobroci, odkupienie duchów, moich umiłowanych zmarłych. Uwolnij ich od ich cierpień i smutków i obejmij ich w swoim pełnym cnoty łonie, a razem z Twoją niebiańską armią mogą uwolnić się od cierpienia i męki; W ten sposób będą Cię chwalić, będą się radować z Tobą, mój Boże, w chwalebnym Edenie przez wszystkie wieki. Amen. Wiadomość od naszej matki do duszy Innym sposobem modlitwy jest odmawianie modlitwy do dusz w czyśćcu, zaczynając od osoby, która może być twoim głównym dłużnikiem, matki. Następnie przedstawiamy wypowiedź matki o znaczeniu oddawania czci duszom, które w czyśćcu rozwiązują swoje grzechy. Musicie modlić się za dusze, które cierpią w czyśćcu, które szanuję swoją obecnością i które potrzebują waszych modlitw, aby je uwolnić. W ten sam sposób, moje dzieci, ponieważ potrzebują waszych modlitw, potrzebujemy waszych łask. Są nieskończone dusze, które cierpią z powodu braku radości z pośrednictwa, więc błagam was, moje dzieci, abyście poczynili wszelkie możliwe ofiary, aby osiągnąć zbawienie tych grzesznych dusz. Posłuszeństwo królowej matce nieba, Dziewicy Bogurodzicy, o cokolwiek prosi, jest dla naszego zbawienia. Powtarzam, nie bądźcie leniwi i módlcie się cały czas, abyście mogli modlić się za swoich braci, Modląc się za nich, prosicie o zbawienie również dla siebie; Należy o tym zawsze pamiętać. Niech starają się nie dojść do sądu ostatecznego, bez uczynków miłosierdzia, muszą modlić się za żywych i za umarłych. Niech worek zasług w niebie będzie wypełniony dziełami miłosierdzia i w ten sposób będziesz mógł zasłużyć na wystarczającą zasługę przed ostateczną próbą życia. Kocham wszystkie moje dzieci i dążę do opieki nad nimi w moim świętym sercu i zawsze pamiętam, ofiarowując ich zmarłych krewnych i krewnych Ojcu Boga, w jego ziemskim życiu św. Józefie. Na końcu orędzia należy odmówić modlitwę 100 requiem, praktykowaną w następujący sposób: dziesięć razy, z końcową inwokacją; w ten sposób dopełnia się modlitwa do dusz w czyśćcu. Jeśli interesuje Cię ten temat, zachęcamy do zapoznania się z następującym artykułem: Nowenna do św. Józefa W związku z powyższym Papież Leona XII, podyktował pięćdziesiąt dni zadośćuczynienia za grzechy za każde sto requiem i Ojca Klemens XI, dał sto dni wolnych od grzechów, za recytację Psalm z Profundis i sto requiem, co więcej, całkowite rozgrzeszenie, jeśli modlitwy były odprawiane przez dwanaście miesięcy i poddawane jakimkolwiek cierpieniom. Jak pomóc duszom w czyśćcu? Ważne jest podkreślenie faktu, że szukając zbawienia cierpiącej duszy, w procesie odkupienia w czyśćcu, pracuje się także dla osobistego zbawienia, jak już powiedziano, trzeba dążyć do tego, by życie zawierało w sobie czyny. dobroci, która przechyla szalę życia ku dobru, mającemu na celu osiągnięcie życia wiecznego, gdy jest się przed tronem Boga. Oznacza to, że nie tylko wystarczy odmówić modlitwę do dusz w czyśćcu, ale można przeprowadzić inne zabiegi, które pomogłyby tym w bólu duszom odkupić się przed Bogiem i osiągnąć życie wieczne. Jest jeszcze jeden element, który należy podkreślić, to to, że kiedy opowiadasz się za duszami w procesie oczyszczania, są one świadome twojej pracy na rzecz ich wyzwolenia. W związku z tym mogą zachowywać się bardzo wdzięczni za pracę, którą dla nich wykonujesz, wzmacniając w ten sposób nie tylko twoje życie osobiste i materialne, udzielając łask i przynosząc błogosławieństwa twojej duchowej ewolucji, gwarantując ci dobre przejście do życia wiecznego. Wśród działań, które można wykonać, aby wesprzeć dusze w bólu w procesie ich oczyszczenia, oprócz modlitwy do dusz czyśćcowych, są: Msza Święta, Modlitwa i Odpusty. Ceremonie te, ich praktykowanie podejmowane z największym obciążeniem wiary i pobożności chrześcijańskiej, zgodnie z systematycznymi krokami zalecanymi przez liturgię religijną, ma cudowny, imponujący wpływ na oczyszczenie dusz w czyśćcu, nie zapominając, że nie chodzi tylko o dotarcie do tych podmiotów. w bólu ten, kto wzywa np. modlitwę do dusz czyśćcowych, zyskuje odpusty, które umożliwią mu dostęp do życia wiecznego Zdanie Jest to jeden z najprostszych sposobów dotarcia z naszych dusz do udręczonego ducha duszy w czyśćcu, jest to przesłanie bez względu na to, jak małe, Bóg nasz Pan ceni, wartości. Wpływ na boską istotę jest niezwykły, wśród najbardziej polecanych modlitw są: Oficjum Zmarłych, Psalm 50, Droga Krzyżowa i Różaniec Święty. Ponadto te modlitwy o wielkiej mocy wysoko cenione przez Bóstwo zaleca się towarzyszyć im w Komunii lub Eucharystii oraz podczas liturgicznego aktu spowiedzi, jeśli zginie członek rodziny, jego najbliżsi muszą przyjąć Komunię i wyspowiadać się przed wniebowstąpieniem duszy zmarłych. Msza Święta Rytuałem o wielkiej mocy w pracy na rzecz oczyszczenia dusz czyśćcowych, oprócz wznoszenia modlitwy za dusze czyśćcowe, jest ceremoniał Mszy Świętej, który w swej istocie ma energetyzujące działanie uświęcające między poziomami; przede wszystkim dla osób biorących udział w uroczystości; następnie zwraca uwagę na kapłana, który prowadzi mszę; i wreszcie, komu jest ofiarowana msza. odpusty Jednym ze sposobów poszukiwania zbawienia dusz w czyśćcu jest praktyka odpustu, polegająca na przeprowadzeniu szeregu ceremonii lub czynności, które „obmywają” duszę z popełnionego grzechu, taka sytuacja może wystąpić zarówno dla jednego który prowadzi ziemskie życie, jak ten, który w czyśćcu musi pozbyć się popełnionych grzechów. Istnieją dwie formy przebaczenia, jedna znana jest jako częściowa, a druga jest określana jako pełna lub pełna. Aby zasłużyć na przebaczenie, trzeba być w zgodzie z łaską Bożą, o ile dokonywane są zasługi Jego łaski, grzechy w życiu ziemskim iw czyśćcu są eliminowane np. w opiece nad zmarłym. Bóg w swoim miłosierdziu wyważa czyn, dając mu satysfakcję z tego, że jego kary popełnione w życiu są pomniejszone. Czynnościami uzyskania odpustów pełnych są: spowiedź, komunia, modlitwa o zdrowie Najwyższego Papieża; oprócz następujących zajęć: co drugi dzień listopada modlić się za zmarłych; pójście modlić się w kościele w dniu twojego świętego; odmawianie różańca świętego jako rodzina; modląc się do Najświętszego Sakramentu codziennie przez pół godziny; czytanie Biblii przez godzinę dziennie; ucałuj Krzyż Święty w Wielki Piątek i odmódl się modlitwą Jezusa ukrzyżowanego w Wielki Piątek z krzyżem w ręku. Modlitwa do Jezusa ukrzyżowanego Jednym ze sposobów uzyskania odpustu Bożego jest nie tylko odmawianie modlitwy do dusz czyśćcowych, ale także modlitwa w Wielki Piątek z jak największym zapałem modlitwą do Jezusa ukrzyżowanego. Modlitwa ta pozwala na uzyskanie częściowego lub pełnego odpustu; jeśli jest częściowe, wystarczy odprawić Wielki Piątek po komunii, wypowiadając do Najświętszego Sakramentu zdanie, na przykład: Dusza Chrystusa, o mój umiłowany i dobry Jezu. W przypadku odpustu pełnego lub zupełnego osiąga się go, gdy po komunii wierzący codziennie odmawia pełną modlitwę Jezusa ukrzyżowanego z krzyżem w ręku. Koncentracja zainteresowania, motywacji wierzącego w oczyszczaniu dusz czyśćcowych. Poniżej znajduje się modlitwa. O uwielbiony i błogosławiony synu Boży, oto mój uwielbiony i błogosławiony synu Boży, klęczący przed Twoją czcigodną łaską. Proszę Cię o włożenie w moją pierś uczucia dobroci, powołania, optymizmu, pokoju i miłosierdzia. Obym w głębi duszy żałował moich negatywnych działań i miał wielką potrzebę zadośćuczynienia. Ja, z największą i najgorętszą miłością i moim największym współczującym duchem, skupię się na bólu, jaki sprawiły ci pięć wrzodów, biorąc pod uwagę to, co powiedział o tobie, mój Panie, wielki Dawidzie. Przebili moje ręce, moje stopy i widać to w moich kościach, całkowicie w moich kościach. Amen. Jeśli spodobał Ci się nasz artykuł, zapraszamy do zapoznania się z ciekawszymi tematami w ramach naszego bloga, takimi jak: Krzyż modlitewny z Caravaca Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.Ojcze Przedwieczny, ofiarujemy Ci Najdroższą Krew Pana Jezusa Chrystusa na zadośćuczynienie za grzechy całego świata,za konających i za zmarłych w czyśćcu oraz dla odnowienia Kościoła w Duchu Świętym. Amen. 2004-12-31 00:00. Ocena: +13-1 Podziel się: Różaniec 13 Tajemnic ku czci 13 Cnót Najświętszej Maryi Panny za dusze w Czyśćcu cierpiące. Tysiące dusz zostaną uwolnione z czyśćca podczas jednej modlitwy!!! Obietnice Matki Bożej – Kiedy ta Koronka zostanie odmówiona z wielkim nabożeóstwem i miłością, w zjednoczeniu z duszami w Czyśćcu cierpiącymi, pięćset dusz zostaje wybawionych z Czyśćca i pięćset dusz z każdego poziomu. – Każda dusza wybawiona przez Łaskę tej Koronki będzie się wstawiać w szczególny sposób za te osoby, które się za nią modliły. – Specjalna Łaska z każdej z Moich Cnót będzie udzielona przez Nieskończone Miłosierdzie Mojego Boskiego Syna, oraz skrucha serca dla tych, którzy tego pragną. – Ci, którzy odmawiają tę Koronkę, pomogą przede wszystkim duszom z ich pokrewieóstwa … otrzymają widzialny znak mocy tej modlitwy. – Na tę Koronkę zostało nałożone bardzo szczególne błogosławieństwo Trójcy Świętej przez Moje Niepokalane Serce. Każdy poziom Czyśćca nosi nazwę jednej z Naszych Cnót: I poziom – Bojaźń Boża II poziom – Miłość III poziom – Wiara IV poziom – Nadzieja V poziom – Posłuszeństwo VI poziom – Cierpliwość VII poziom – Pobożność VIII poziom – Wstydliwość IX poziom – Roztropność X poziom – Męstwo XI poziom – Umiarkowanie XII poziom – Czystość XIII poziom – Sprawiedliwość Do tej modlitwy jest przewidziany specjalny różaniec, jeśli go nie masz módl się na tradycyjnym. Na krzyżyku odmawia się: Wierzę w Boga … Na pierwszym dużym paciorku (złoty): Ojcze nasz … Na trzech małych paciorkach: 1. Ku czci wszystkich Świętych (biały): Chwała Ojcu … 2. Ku czci Św. Michała Archanioła (zielony): Chwała Ojcu … 3. Ku czci Aniołów Stróżów (różowy): Chwała Ojcu. .. Na drugim dużym paciorku (niebieski): Zdrowaś Maryjo … Na medaliku: Matko Miłosierdzia Bożego, wstawiaj się za duszami w Czyśćcu cierpiącymi przez Moc Twojego Niepokalanego Serca dla uwielbienia Boga i zbawienia wszystkich dusz. Na trzech małych paciorkach (w każdej tajemnicy): Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość wiekuista niechaj im świeci. A dusze wiemych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w Pokoju wiecznym. Amen. Na dalszych dużych paciorkach (niebieski): Zdrowaś Maryjo … Na podstawie Modlitewnik: „Armia Najdroższej Krwi Jezusa Chrystusa” – Modlitwy i Nabożeństwa z Obietnicami. Strona 293-295 . 23 366 286 163 178 389 484 266
dziesiątek różańca za dusze w czyśćcu
